W dniu 19 kwietnia 2011 r. Komendant Miejski Państwowej Straży Pożarnej w Koszalinie, przeprowadził ćwiczenie na temat:

Prowadzenie i koordynacja działań ratowniczo-gaśniczych podczas wypadku w komunikacji drogowej. Współdziałanie służb ratowniczych, samorządów i organizacji pozarządowych w sytuacji zdarzenia masowego.

W ćwiczeniu uczestniczyli ze strony powiatu koszalińskiego:

·         Starosta Koszaliński – Roman Szewczyk wraz z Grupą Operacyjną;

·         Powiatowe Centrum Zarządzania Kryzysowego;

·         Burmistrz miasta i gminy Bobolice;

·         Wójt gminy Manowo;

·         Pracownicy ds. zarządzania kryzysowego gmin: Biesiekierz,

 Bobolice, Manowo, Mielno, Polanów, Sianów i Świeszyno;

·         Dwie psycholog (przeszkolone do działań w sytuacjach

traumatycznych) z Powiatowej Poradni Psychologiczno-Pedagogicznej;

·         Rzecznik Prasowy Starostwa;

·         Grupa Zabezpieczenia Logistycznego (z DPS Cetuń).

Podczas ćwiczenia powiat koszaliński zapewniał:

·       Namiot ratowniczy wraz z pełnym wyposażeniem;

·       Posiłek regeneracyjny i napoje dla uczestników ćwiczenia.

 Ramowe zasady postępowania ratowniczego podczas wypadku zbiorowego

(wypadki autobusów, karambole drogowe)

1. Przyjęcie zgłoszenia o zdarzeniu - dyspozytor (straż pożarna, pogotowie ratunkowe, policja lub wspólne stanowisko kilku służb) powinien zebrać jak najwięcej informacji o poszkodowanych, miejscu zdarzenia i jego rodzaju, za pomocą standardowych pytań oceniając sytuację.

2. Dysponowanie - w pierwszym rzucie należy dysponować duże związki taktyczne jednostek krajowego systemu ratowniczo-gaśniczego i jednostek ochrony przeciwpożarowej spoza KSRG, jednostek Państwowego Ratownictwa Medycznego i Policji. Do wsparcia poziomu powiatowego trzeba włączać do działań wojewódzkie stanowiska koordynacji ratownictwa komend wojewódzkich PSP i – w zależności od sytuacji - Krajowe Centrum Koordynacji Ratownictwa i Ochrony Ludności Komendy Głównej PSP. W pierwszy rzucie dysponować należy także samochód dowodzenia.

3. Dojazd na miejsce zdarzenia - dowódcy dojeżdżających samochodów powinni wstępnie (opierając się na posiadanej wiedzy) planować działania w zakresie ratownictwa medycznego, technicznego czy ewentualnie gaszenia. Po przyjeździe na miejsce zdarzenia należy tak ustawić pojazdy ratownicze, aby zapewnić odpowiedni dojazd przybywającym w dalszej kolejności zastępom straży pożarnej, zespołom ratownictwa medycznego oraz radiowozom. Zablokowanie drogi dużą liczbą pojazdów ratowniczych spowoduje, że ambulanse medyczne nie będą mogły sprawnie wyjechać z rannymi z terenu wypadku.

4. Rozpoznanie i planowanie działań - po przybyciu na miejsce wypadku należy przeprowadzić rozpoznanie i ocenić sytuację, a następnie wyznaczyć odpowiednią powierzchnię i rodzaj terenu do ustawiania i wprowadzania pojazdów ratowniczych i sprzętu. Dużej powierzchni wymaga np. dźwig ratowniczy (rozstawienie podpór). Manewrowanie pojazdami i sprzętem w późniejszym czasie może być bardzo trudne, a wręcz niemożliwe. Należy także planować odwód ratowniczy.

5. Kierowanie działaniami ratowniczymi (dowodzenie) - należy zapewnić jasne i czytelne oznakowanie kierującego (strażak) oraz koordynatora medycznych czynności ratunkowych (lekarz), który wspiera kierującego.

6. Rodzaje czynności - na miejscu akcji ratowniczej należy przeprowadzić wiele czynności, i to w możliwie najkrótszym czasie. Podstawą sukcesu ratowniczego jest organizacja. Dlatego też trzeba jak najszybciej wdrożyć różne rodzaje działań: uwalnianie osób zakleszczonych w pojazdach, kwalifikowaną pierwszą pomoc, medyczne czynności ratunkowe, segregację poszkodowanych - ustalanie priorytetów terapeutyczno-medycznych, transport szpitalny, działania zabezpieczające (zabezpieczenie gaśnicze, izolacja terenu działań), logistykę medyczną i techniczną, działania sztabowe i łączność, współpracę ze środkami masowego przekazu, wsparcie psychologiczne. Należy pamiętać o bezpieczeństwie ratowników.

7. Podczas karambolu powinno się tworzyć odpowiednio ponumerowane lub nazwane obszary ratownicze (w obszarach będą się znajdować poszkodowani i uszkodzone pojazdy). Należy wyznaczyć dowódcę każdego obszaru. Długość odcinka drogi, na której ma miejsce karambol, może wynosić kilkaset metrów.

8. Konieczne jest zapewnienie łączności między strażakami, personelem medycznym i policjantami. To bardzo ważny element działań ratowniczych.

9. Na terenie akcji ratowniczej należy wyznaczyć i oznakować strefę zagrożenia, obszar pomocy medycznej, określić miejsce przyjmowania przybywających służb ratowniczych oraz wyznaczyć drogi transportu poszkodowanych do szpitali.

10. Organizując działania ratownicze, trzeba pamiętać o wyznaczeniu terenu dla lotniczych zespołów ratownictwa medycznego. Odpowiednia organizacja wymaga od kierującego działaniami wyznaczenia strażaka do przyjęcia lądującego śmigłowca. To bardzo trudny technicznie obszar, wymagający bardzo dużego doświadczenia zawodowego.

11. Na miejscu akcji należy zapewnić pomoc psychologiczną. Trzeba także zadbać o wsparcie psychologiczne dla rodzin ofiar i poszkodowanych.

12. Niezbędne jest określenie listy niebezpieczeństw (możliwość obsunięcia się pojazdu, przewrócenie się pojazdu, gazy trujące i wybuchowe, pożar, inne). Zagrożenia te trzeba mieć na względzie w trakcie działań ratowniczych.

13. W sztabie działań ratowniczych powinni znaleźć się przede wszystkim strażacy, przedstawiciele Państwowego Ratownictwa Medycznego oraz policjanci. Sztab jest organem doradczym kierującego działaniami ratowniczymi. W trakcie działań skład osobowy sztabu będzie poszerzany o przedstawicieli służb, inspekcji i straży, a także przedstawicieli zespołów zarządzania kryzysowego.

14. Konieczne jest uruchomienie procedury powoływania zespołów zarządzania kryzysowego na poziomie powiatowym, wojewódzkim i w zależności od sytuacji - krajowym.

15. Do ich głównych zadań będzie należała ogólna ocena sytuacji, powiadamianie rodzin ofiar i poszkodowanych, a w razie potrzeby zapewnienie warunków socjalnych dla uczestników wypadku oraz przekazywanie bieżących informacji o skutkach wypadku i podjętych działaniach.

Zakończenie działań ratowniczych

1. Zorganizować wsparcie psychologiczne dla ratowników (strażacy i pracownicy służby zdrowia) oraz policjantów biorących udział w działaniach ratowniczych. Ustalić, które osoby potrzebują takiego wsparcia.

2. Podsumować przebieg działań ratowniczych.

3. Przeanalizować przebieg działań ratowniczych w ramach doskonalenia zawodowego.

4. Ocenę i wnioski przedstawić władzom administracji publicznej podczas posiedzenia Powiatowego (Gminnego) Zespołu Zarządzania Kryzysowego.

Zdjęcia