Nr XXXVI/364/10 w sprawie udzielenia pełnomocnictwa do reprezentowania Rady Powiatu w Koszalinie przed Wojewódzkim Sądem Administracyjnym w Szczecinie oraz Naczelnym Sądem Administracyjnym w Warszawie
UCHWAŁA Nr XXXVI/364/10
RADY POWIATU w KOSZALINIE
z dnia 6 sierpnia 2010 roku
w sprawie udzielenia pełnomocnictwa do reprezentowania Rady Powiatu w Koszalinie przed Wojewódzkim Sądem Administracyjnym w Szczecinie oraz Naczelnym Sądem Administracyjnym w Warszawie.
Na podstawie art. 12 pkt 11 ustawy z 5 czerwca 1998 r. o samorządzie powiatowym (Dz. U. z 2001 r. Nr 142, poz. 1592, z 2002 r., Nr 23, poz. 220, Nr 62, poz. 558, Nr 113, poz. 984, Nr 200, poz. 1688, z 2003 r., Nr 214, poz. 1806, z 2004 r., Nr 102, poz. 1055, Nr 167, poz. 1759, Nr 219, poz. 1241, Nr 202, poz. 1551, Nr 221, poz. 1738, z 2007 r. Nr 173, poz. 1218, z 2008 r. Nr 180, poz. 1111, Nr 223, poz. 1458, z 2009 r. Nr 92, poz. 753, Nr 157, 1241 oraz z 2010 r. Nr 28, poz. 142 i poz. 146) oraz art. 35 § 1 w związku z art. 32 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2002 r., Nr 153, poz. 1270, Dz. U. z 2004 r. Nr 162, poz. 1692, z 2005 r. Nr 94, poz. 788, Nr 169, poz. 1417, Nr 250, poz. 2118 i Nr 264, poz. 2205, z 2006 r. Nr 38, poz. 268, Nr 208, poz. 1536 i Nr 217, poz. 1590, z 2007 r. Nr 120, poz. 818, Nr 121, poz. 831 i Nr 221, poz. 1650, z 2008 r. Nr 190, poz. 1171 i Nr 216, poz. 1367 oraz z 2009 r. Nr 53, poz. 433i Nr 144, poz. 1179) uchwala się, co następuje :
§ 1. Udziela się radcy prawnemu Maciejowi Flens pełnomocnictwa do reprezentowania Rady Powiatu w Koszalinie w postępowaniu przed Wojewódzkim Sądem Administracyjnym w Szczecinie oraz Naczelnym Sądem Administracyjnym w Warszawie w sprawie skargi Związku Nauczycielstwa Polskiego na uchwałę Nr XXXIV/350/10 Rady Powiatu w Koszalinie z 29 kwietnia 2010 r. w sprawie likwidacji Wielofunkcyjnej Placówki Opiekuńczo- Wychowawczej Dom Dziecka w Mielnie, w tym do sporządzenia odpowiedzi na skargę, której projekt stanowi załącznik do uchwały i przekazania jej wraz ze skargą i aktami sprawy do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Szczecinie oraz do sporządzenia i wniesienia do Naczelnego Sadu Administracyjnego skargi kasacyjnej lub odpowiedzi na taką skargę.
§ 2. Udziela się radcy prawnemu Maciejowi Flens pełnomocnictwa ogólnego do reprezentowania Rady Powiatu w Koszalinie w postępowaniach przed Wojewódzkim Sądem Administracyjnym w Szczecinie oraz Naczelnym Sądem Administracyjnym w Warszawie w sprawach skarg dotyczących uchwał Rady Powiatu w Koszalinie, w tym do sporządzenia i wnoszenia skarg, odpowiedzi na skargi oraz do sporządzania i wnoszenia do Naczelnego Sadu Administracyjnego skargi kasacyjnej lub odpowiedzi na taką skargę.
§ 3. Pełnomocnictwa udzielone w § 1 i 2 obejmują umocowanie do udzielania dalszych pełnomocnictw.
§ 4. Uchwała wchodzi w życie z dniem podjęcia.
Przewodniczący Rady
Dariusz Kalinowski
Załącznik do uchwały Nr XXXVI/364/10
Rady Powiatu w Koszalinie
z dnia 06 sierpnia 2010 r.
Koszalin, 6.08.2010 r.
Wojewódzki Sąd Administracyjny
w Szczecinie
ul. Staromłyńska 10
70 – 561 Szczecin
Skarżący: Związek Nauczycielstwa Polskiego
ul. Smulikowskiego 6/8
00 – 389 Warszawa
Organ administracji: Rada Powiatu w Koszalinie
zast. przez r.pr. Macieja Flensa
na adres:
ul. Racławicka 13
75-604 Koszalin
ODPOWIEDŹ NA SKARGĘ
Działając w imieniu Rady Powiatu w Koszalinie, na mocy pełnomocnictwa dołączonego do odpowiedzi na skargę Związku Nauczycielstwa Polskiego na uchwałę Nr XXXIV/350/10 Rady Powiatu w Koszalinie z 29 kwietnia 2010 r. w sprawie likwidacji Wielofunkcyjnej Placówki Opiekuńczo- Wychowawczej Dom Dziecka w Mielnie wnoszę o:
1) oddalenie skargi,
2) zasądzenie od skarżących na rzecz organu kosztów postępowania w tym kosztów zastępstwa radcowskiego.
Uzasadnienie
I.
Rada Powiatu w Koszalinie w dniu 29 kwietnia 2010 r. podjęła uchwałę Nr XXXIV/350/10 w sprawie likwidacji Wielofunkcyjnej Placówki Opiekuńczo – Wychowawczej Dom Dziecka w Mielnie.
Wojewoda Zachodniopomorski jako organ nadzoru nie stwierdził ani nieistotnego naruszenia prawa, ani nieważności zaskarżonej uchwały.
W dniu 17 maja 2010 r. wpłynęło wezwanie Zarządu Głównego Związku Nauczycielstwa Polskiego do usunięcia naruszenia prawa polegającego na nieprzedstawieniu do zaopiniowania związkowi zawodowemu projektu uchwały Rady Powiatu w Koszalinie z dnia 29 kwietnia 2010 r. Nr XXXIV/350/10.
W dniu 27 maja 2010 r. Zarząd Główny Związku Nauczycielstwa Polskiego cofnął wcześniejsze wezwanie kierując kolejne wezwanie do usunięcia naruszenia prawa.
Rada Powiatu w Koszalinie uchwałą Nr XXXV/359/10 odmówiła uwzględnienia, jako nieuzasadnionego, wezwania do usunięcia naruszenia interesu prawnego i uprawnienia Związku Nauczycielstwa Polskiego uchwałą Rady Powiatu w Koszalinie Nr XXXIV/350/10 z dnia 29 kwietnia 2010 r. w sprawie likwidacji Wielofunkcyjnej Placówki Opiekuńczo- Wychowawczej Dom Dziecka w Mielnie. Odpis uchwały Rada doręczyła skarżącemu.
W dniu 12 lipca 2010 r. wpłynęła skarga Związku Nauczycielstwa Polskiego do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Szczecinie za pośrednictwem Rady Powiatu w Koszalinie z wnioskiem o uchylenie Uchwały Nr XXXIV/350/10.
W skardze do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego na Uchwałę Nr XXXIV/350/10 skarżący zarzuca Radzie Powiatu w Koszalinie naruszenie przy podejmowaniu zaskarżonej uchwały art. 19 ust. 2 ustawy z dnia 23 maja 1991 r. o związkach zawodowych (Dz. U. z 2001 Nr 79 poz. 854 z późn. zm.).
Skarżący zarzuca, że zaskarżona uchwała jest niezgodna z art. 19 ust. 2 ustawy o związkach zawodowych. Według skarżącego istnieje obowiązek zasięgania przez organy samorządu terytorialnego opinii odpowiednich władz statutowych ogólnokrajowych organizacji międzyzwiązkowych lub ogólnokrajowych związków zawodowych reprezentatywnych dla pracowników większości zakładów pracy dotyczy to założeń lub projektów aktów wykonawczych do ustaw, podejmowanych przez organy samorządu terytorialnego w wykonaniu szczegółowej delegacji ustawowej, jeżeli treść tych aktów odnosi się wprost do przedmiotu działalności związkowej.
Rada Powiatu w Koszalinie podtrzymuje stanowisko wyrażone w uchwale nr XXXV/359/10, uznaje skargę za nieuzasadnioną i wnosi o jej oddalenie.
W ocenie Rady nie skierowanie do organu ZNP projektu uchwały w sprawie likwidacji Wielofunkcyjnej Placówki Opiekuńczo- Wychowawczej Dom Dziecka w Mielnie celem zaopiniowania nie stanowiło istotnego naruszenia prawa dające podstawę do stwierdzenia nieważności uchwały Rady Powiatu podjętej bez współdziałania z ZNP.
II.
Skarżący w skardze wskazał, iż jest związkiem zawodowym statutowo upoważnionym do reprezentowania interesów pracowników oświaty m.in. przez uczestnictwo w tworzeniu aktów prawnych dotyczących oświaty. Skarżący wskazał, iż współtworzy Ogólnopolskie Porozumienie Związków Zawodowych, które jest organizacją reprezentatywną w rozumieniu przepisów ustawy z 6 lipca 2001 r. o Trójstronnej Komisji do Spraw Społeczno-Gospodarczych i wojewódzkich komisjach dialogu społecznego. ZNP wskazało jako źródło upoważnienia do wydawania opinii na podstawie art. 19 ust. 2 ustawy z 23 maja 1991 r. o związkach zawodowych upoważnienie wystawione 14 stycznia 2010 r. przez OPZZ dla zarządów oddziałów ZNP do opiniowania założeń i projektów aktów prawnych wydawanych przez organy gmin (sygn. OPZZ/P/85/2010), a następnie uzupełnione.
W ocenie Rady Powiatu w Koszalinie skarżący związek zawodowy nie ma także interesu prawnego uzasadniającego skargę.
Rada Powiatu w Koszalinie uchwalając uchwałę Nr XXXIV/350/10 z dnia 29 kwietnia 2010 r. w sprawie likwidacji Wielofunkcyjnej Placówki Opiekuńczo- Wychowawczej Dom Dziecka w Mielnie nie naruszyła interesu prawnego lub uprawnienia ZNP. Wielofunkcyjna Placówka Opiekuńczo- Wychowawcza Dom Dziecka w Mielnie działa na podstawie przepisów art. 80 ust. 2 ustawy z 12 marca 2004 r. o pomocy społecznej jako całodobowa placówka opiekuńczo-wychowawcza łącząca działania interwencyjne, socjalizacyjne i inne działania na rzecz pomocy dziecku i rodzinie. Likwidowana uchwałą Rady Powiatu w Koszalinie Placówka nie jest wiec jednostką oświatową lecz jednostką działająca w ramach systemu pomocy społecznej.
Zakres działalności statutowej ZNP nie dotyczy działalności organizacyjnej placówek pomocy społecznej.
ZNP uprawnienie do opiniowania projektu uchwały Rady Powiatu w Koszalinie Nr XXXIV/350/10 z dnia 29 kwietnia 2010 r. w sprawie likwidacji Wielofunkcyjnej Placówki Opiekuńczo- Wychowawczej Dom Dziecka w Mielnie w trybie art. 19 ust. 2 ustawy o związkach zawodowych opiera na upoważnieniu udzielonym jednostkom ZNP przez OPZZ. Jak wynika wprost z treści wezwania poprzedzającego skargę upoważnienie dotyczy projektów aktów prawnych organów gmin i jest udzielone zarządom oddziałów ZNP.
Uchwałę Nr XXXIV/350/10 z dnia 29 kwietnia 2010 r. w sprawie likwidacji Wielofunkcyjnej Placówki Opiekuńczo- Wychowawczej Dom Dziecka w Mielnie podjęła Rada Powiatu w Koszalinie a nie organ gminy stąd udzielone przez OPZZ upoważnienie dla ZNP nie może dotyczyć podjętej uchwały.
Posiadane przez ZNP upoważnienie innej organizacji związkowej nieuprawniające do występowania przed organami Powiatu Koszalińskiego przesądza więc o braku interesu prawnego ZNP w żądaniu usunięcia naruszenia prawa w drodze skargi do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego.
Rada Powiatu w Koszalinie kwestionuje także skuteczność prawną upoważnienia oznaczonego nr OPZZ/P/85/2010, bowiem na tle art. 19 ust. 2 ustawy z 23 maja 1991 r. o związkach zawodowych – Rada Powiatu w Koszalinie może współdziałać jedynie z władzami statutowymi reprezentatywnych organizacji związkowych, o których mowa w art. 19 ust. 1 ustawy o związkach zawodowych, a nie z innymi podmiotami upoważnionymi przez te władze.
Odwołując się do uzasadnienia i tezy wyroku WSA w Gliwicach z dnia 27 sierpnia 2009 r. w sprawie IV SA/GI 97/09, wyroku Naczelnego Sądu Administracyjnego w sprawie I OSK 277/08 z 22 lipca 2008 r. czy wyroku WSA w Gdańsku z 22 października 2008 r. w sprawie II SA/Gd 492/08 interes prawny skarżącego, do którego wprost nawiązuje art. 87 ust. 1 ustawy o samorządzie powiatowym, musi wynikać z normy prawa materialnego kształtującej sytuację prawną wnoszącego skargę. W orzecznictwie i doktrynie eksponuje się przede wszystkim bezpośredniość, konkretność i realny charakter interesu prawnego strony kształtowanego aktem stosowania prawa materialnego.
Skarżący nie wykazał naruszenia jego interesu prawnego polegającego na istnieniu bezpośredniego związku pomiędzy skarżoną uchwałą, a własną, indywidualną i prawnie gwarantowaną sytuacją skarżącego nie zaś sytuacją faktyczną. Ani sprzeczność z prawem ani stan zagrożenia nie legitymują skarżącego do wniesienia skarg, jeżeli uchwała nie naruszyła ich interesu prawnego. Wobec tego, iż dokumenty na których skarżący opiera swoje prawo do występowania w niniejszej sprawie dotyczą wyłącznie działań organów gmin i to skierowanych wobec placówek oświatowych w ocenie Rady skarżący nie jest czynnie legitymowany do wniesienia skargi.
III.
W ocenie Rady wymóg konsultacji organu jednostki samorządu terytorialnego z reprezentatywną organizacją związkową zawarty w art. 19 ust. 2 ustawy o związkach zawodowych dotyczy uchwał o charakterze generalnym. Za taką wykładnią przepisu przemawia brzmienie przepisów art. 1 ust. 1, art. 4, art. 6, art. 7 ust. 1 i 2 przywołanej ustawy o związkach zawodowych. Związki zawodowe wykonują swoje ustawowe zadania w zakresie ochrony praw, interesów zawodowych i socjalnych ludzi pracy dotyczących nieokreślonej grupy osób. Akt indywidualny zaś dotyczy określonej grupy ludzi pracy i pośrednio wpływa na ich interes zawodowy i socjalny.
Taki akt indywidualny może być przedmiotem zaskarżenia ze strony organizacji związkowej jedynie na podstawie odrębnych przepisów prawa we właściwym trybie (art. 23 ust. 2 ustawy o związkach zawodowych).
Zgodnie z wyrokiem NSA w Warszawie z dnia 7 grudnia 2005 r. II OSK 332/05, nie cała działalność uchwałodawcza jednostek samorządu terytorialnego jest objętą obowiązkiem współdziałania ze związkami zawodowymi w formie opiniowania założeń i projektów aktów prawnych, obowiązek ten nie obejmuje spraw załatwianych w drodze indywidualnych aktów organizacyjnych, a takim jest kwestionowana uchwała Rady Powiatu w Koszalinie. W zgodzie z tą wykładnią jest także teza i uzasadnienie wyroku WSA w Szczecinie z dnia 29 listopada 2009 r. II SA/Sz 523/06 oraz w wyroku z dnia 3 listopada 1995 r. w sprawie SA/Sz 1845/95, uznające w podobnych okolicznościach faktycznych, iż uchwała o likwidacji jednostki organizacyjnej to indywidualny akt normatywny o charakterze organizacyjnym z zakresu administracji publicznej nie podlegający w projekcie uzgodnieniu w trybie art.19 ust. 2 ustawy o związkach zawodowych.
Skarżący stoi konsekwentnie na stanowisku, iż zaskarżona uchwała jest aktem prawa miejscowego, którego uchwalenie uzależnione jest od współdziałania z reprezentatywną organizacją związkową. W ocenie Rady, zaskarżona uchwała nie jest aktem prawa miejscowego i nie zawiera przepisów stanowiących prawo miejscowe. Dlatego nie jest aktem wykonawczym do ustawy, który podlegałby, uzgodnieniom z właściwą organizacja związkową w trybie art. 19 ustawy o związkach zawodowych.
O błędnej argumentacji skarżącego świadczy także to, iż uchwała w sprawie likwidacji placówki opiekuńczo-wychowawczej o zawężonym obszarze działania nie jest aktem normatywnym powszechnie obowiązującym, zaliczonym do kategorii źródeł prawa wskazanych w art. 87 konstytucji RP, bowiem nie kreuje praw i obowiązków mieszkańców powiatu, a jedynie reguluje sytuacje określonej jednostki organizacyjnej.
Odwołując się do uzasadnienia wyroku WSA we Wrocławiu z dnia 30 listopada 2004 r. 3 II SA/Wr 2027/03 w doktrynie prawa administracyjnego klasyfikuje się formy, działania władzy publicznej na czynności prawne i działania faktyczne. Czynności prawne dzieli się na akty generalne i akty indywidualne. Do aktów generalnych zalicza się w sferze zewnętrznej działania władzy publicznej w oparciu o przepisy powszechnie obowiązujące skierowane do ogółu mieszkańców danej jednostki samorządu terytorialnego, w układzie zaś wewnętrznym: instrukcje, zarządzenia wewnętrzne, regulaminy. Cechą aktów generalnych jest regulacja ogólna, nie skierowana na indywidualnie oznaczoną sytuację prawną. Akty indywidualne (akty administracyjne), których cechą jest wywołanie konkretnie, indywidualnie oznaczonych skutków prawnych, można sklasyfikować na akty indywidualne zewnętrzne i akty indywidualnie wewnętrzne. Akty indywidualne zewnętrzne podejmowane są w formie decyzji administracyjnej, w unormowanym przepisami prawa procesowego trybie. Akty indywidualnie zewnętrzne mają zatem jednolity charakter: decyzji administracyjnej. Akty indywidualnie wewnętrzne nie mają jednolitego charakteru, są one skierowane do podległych jednostek organizacyjnych i podległych pracowników, a zatem mogą dotyczyć regulacji organizacyjnych, i mogą przybierać postać uchwał organów kolegialnych jednostek samorządu terytorialnego.
Pojęcie „aktu prawnego”, użyte w przepisie art. 19 ust. 1 ustawy o związkach zawodowych w ocenie Rady odnosi się do aktu o charakterze generalnym, a nie indywidualnym. Ratio legis przepisu art. 19 ust. 1 ustawy o związkach zawodowych sprowadza się bowiem do tego, aby stosowne organizacje związkowe mogły bronić zbiorowych interesów pracowniczych. Te bowiem ustawodawca wyraźnie różnicuje w stosunku do interesów indywidualnych, dla obrony których przewiduje inne szczególne formy obrony (np. art. 29 ust. 2 ustawy). Nie bez znaczenia dla prawidłowej wykładni art. 19 ust. 1 ustawy o związkach zawodowych pozostaje też to, że ustawodawca stanowiąc o przedmiotowym uprawnieniu organizacji związkowej odnosi je nie tylko do samych projektów aktów prawnych, ale także ich założeń. Założenia zaś są opracowywane co do zasady do projektów aktów generalnych, a nie indywidualnych.
Związki zawodowe wykonują swoje ustawowe zadania w zakresie ochrony praw, interesów zawodowych i socjalnych w formie współdziałania w procesie stanowienia aktów prawnych i w formie obrony interesów indywidualnych pracowników. Obowiązek współdziałania należy zatem ograniczać do podejmowania aktów generalnych, których przedmiotem jest regulacja w zakresie obrony praw, interesów zawodowych i socjalnych ludzi pracy, dotyczących nieokreślonej grupy osób. Akt indywidualny, który pośrednio wpływa na interes zawodowy i socjalny określonej grupy ludzi pracy, może być przedmiotem zaskarżenia na podstawie przepisów prawa we właściwym trybie ( art. 23 ust. 2 powołanej ustawy) lub w związku z prowadzonymi postępowaniami w ramach przepisów ustawy o szczególnych zasadach rozwiązywania z pracownikami stosunków pracy z przyczyn niedotyczących pracowników (Dz. U. z 2003 r. nr 90, poz. 844 ze zm.).
Tworzenie i likwidacja jednostek budżetowych jest zatem sprawą wchodzącą w zakres prawa wewnętrznie obowiązującego. Uchwały w tym przedmiocie nie ustanowią przepisów powszechnie obowiązujących. Adresatem takiej uchwały nie jest jednak społeczność lokalna, bo wprost do niej ona się nie odnosi. Jest to typowy akt normatywny kierownictwa wewnętrznego mający moc wiążącą jedynie wewnątrz określonego układu organizacyjnego.
Zaskarżona uchwała jest więc w ocenie Rady typowym aktem indywidualnym o charakterze organizacyjno prawnym nie podlegającym uzgodnieniu w trybie art. 19 ustawy o związkach zawodowych.
Wskazując na powyższe Rada Powiatu w Koszalinie wnosi o oddalenie skargi.
Załączniki:
1. uchwała Rady Powiatu w Koszalinie Nr XXXIV/350/10 wraz z uzasadnieniem,
2. uchwała Rady Powiatu w Koszalinie Nr XXXV/359/10wraz z uzasadnieniem,
3. stanowisko Wojewody Zachodniopomorskiego skierowane do skarżącego,
4. wezwanie do usunięcia naruszenia prawa z dnia 17 maja 2010 r.,
5. wezwanie do usunięcia naruszenia prawa z dnia 27 maja 2010 r.,
6. pismo przekazujące uchwałę Rady Powiatu w Koszalinie Nr XXXV/359/10 Związkowi Nauczycielstwa Polskiego,
7. skarga Związku Nauczycielstwa Polskiego na Radę Powiatu w Koszalinie z dnia 12 lipca 2010 r.,
8. pełnomocnictwo.